Dornier Do 18

Rozpoznawcza łódź latająca.

• Dornier Do 18a : prototyp.
• Dornier Do 18 E : rozpoznawcza łódź latająca.
• Dornier Do 18 D-1 : rozpoznawcza łódź latająca.
• Dornier Do 18 D-2 : wersja D po dodaniu drugiego steru wodnego.
• Dornier Do 18 D-3 : wersja D z regulowanymi przesłonkami chłodnic cieczy chłodzącej.
• Dornier Do 18 F : wykonana w jednym egzemplarzu Rozpiętość zwiększona do 26,30 m. W dniach 27 - 29 marca 1938 r. na tym samolocie [D-ANHR] ustanowiono międzynarodowy rekord odległości przelotu dla wodnopłatów - 8390 km.
• Dornier Do 18 G-1 : rozpoznawcza łódź latająca.
• Dornier Do 18 H : wersja treningowa, przystosowana do załogi sześcioosobowej.
• Dornier Do 18 N-1 : samoloty służby ratownictwa morskiego. Samoloty wersji D i G z odpowiednim wyposażeniem, ale bez uzbrojenia.

Do 18 D-1:
Kadłub całkowicie metalowy, w kształcie łodzi dwuredanowej. W zakończeniu dna wstawiony ster wodny. Kadłub zawierał siedem komór wodoszczelnych. W całości z kadłubem wykonano występy stabilizujące, zamiast dodatkowych pływaków, wykorzystane także jako komory wodoszczelne. Fotele pilotów obok siebie, nawigator i radiooperator za nimi. Płat dwudźwigarowy, metalowy, część środkowa kryta blachą, części zewnętrzne-płótnem. Lotki i klapy zawieszone poza profilem skrzydła (typu Junkers). Usterzenie metalowe, nosek kryty blachą, reszta płótnem.

…

Dornier Do 18 E : rozpoznawcza łódź latająca.
[...:]
Załoga 4...6 ludzi. 15 marca 1935 r. został oblatany prototyp Do 18a z silnikami wysokoprężnymi Jumo 5 o mocy 397 kW (540 KM). Zamówienie było złożone na samolot pocztowy, ale w rzeczywistości miał to być samolot rozpoznawczy morski. Cztery prototypy miały rejestrację Deutsche Lufthansa. Zostały one następnie ujednolicone i oznaczone jako Do 18 E.

Dornier Do 18 D-1 : rozpoznawcza łódź latająca.

[Nemecek Vaclav: Vojenska letadla (2). Mezi dvema svetovymi valkami. Praha 1990:]
Samolot jednopłatowy, rok budowy 1935, załoga 4, rozpiętość 23,70 m, długość 19,23 m, powierzchnia nośna 98,20 m², masa własna 6 600 kg, masa startowa 10 000 kg, napęd: 2 silniki rzędowe Jumo 205C o mocy 600 kM każdy, prędkość maksymalna 260 km/h, zasięg 2 220 km, pułap 4 300 m, czas wznoszenia 6 min na wysokość 1 000 m, uzbrojenie: 2 ruchome karabiny maszynowe, 150 kg bomb.

[...:]
Samolot dla wojska. Dostarczane od 1936 r. Napęd silniki Jumo 205 C o mocy 441 kW (600 KM). Uzbrojenie dwa karabiny MG 15 (kal. 7,92 mm): przed kabiną pilotów i za tylnym silnikiem. Pod prawym skrzydłem były zaczepy na dwie bomby po 50 kg. Rozpiętość 23,70 m; długość 19,25 m, wysokość 5,32 m. Powierzchnia nośna 97,65 m², masa własna 5800 kg, masa maksymalna 10000 kg, prędkość maksymalna 245 km/h na wysokości 0 m, prędkość przelotowa 215 km/h, prędkość lądowania 90 km/h, prędkość wznoszenia 3,4 m/s, pułap 5310 m, zasięg 4225 km.

Dornier Do 18 G-1 : rozpoznawcza łódź latająca.

[...:]
Produkcja od lata 1939 r. Silniki Jumo 205 D mocy 647 kW (880 KM). Uzbrojenie przednie stanowisko wyposażono w karabin MG 131 (kal. 13 mm), zaś w tylnym zainstalowano wieżę obrotową, sterowaną hydraulicznie, z działkiem MG 151 (kal. 20 mm). Wprowadzono także zaczepy na pomocnicze rakiety startowe. Rozpiętość 23,70 m, długość 19,38 m, wysokość 5,32 m, powierzchnia nośna 98,0 m², Masa własna 5978 kg, masa maksymalna 10795 kg, prędkość maksymalna 267 km/h na wysokości 2000 m, prędkość przelotowa 228 km/h, prędkość lądowania 90 km/h, czas wznoszenia 17,5 min na 2000 m, pułap 4200 m, zasięg 3500 m.

[Chant Chris: Samoloty II wojny światowej. Warszawa 2000. s.108:]
Dornier Do 18. Kraj produkcji Niemcy, typ (Do 18G-1) czteromiejscowa łódź latająca, napęd - dwa 6-cylindrowe przeciwsobne silniki Diesla Junkers Jumo 205D o mocy 656 kW (880 KM), osiągi - prędkość maksymalna 267 km/h, czas wznoszenia na wysokość 2000 m - 17 min 30 s, pułap praktyczny 4200 m, zasięg 3500 km, masa własna 5980 kg, normalna masa startowa 10 000 kg, maksymalna masa startowa 10 800 kg, wymiary - rozpiętość skrzydeł 23,70 m, długość 19,37 m, wysokość 5,32 m, uzbrojenie - ruchome działko 20 mm w wieżyczce grzbietowej, ruchomy karabin maszynowy na dziobie, ładunek 100 kg bomb na podwieszeniach zewnętrznych.

"Chant Chris: Samoloty II wojny światowej. Warszawa 2000.",
"Nemecek Vaclav: Vojenska letadla (2). Mezi dvema svetovymi valkami. Praha 1990.",
"Szewczyk Witold: Samoloty z którymi walczyli Polacy. Warszawa 1997.",