M10 Wolverine, Achilles

Samobieżne działo przeciwpancerne.

…

M10 Wolverine, Achilles : samobieżne działo przeciwpancerne.
M1.
M1A1.
Oznaczenie brytyjskie:
Achilles.

M-10, M- 10, M -10, M - 10, M10, M 10, M.10, M. 10, M .10, M . 10, M/10, M/ 10, M /10, M / 10.

M10 Wolverine, Achilles.
[Polska broń pancerna. Opracowanie Adam Jońca. Warszawa brw. s.10:]
M 10. Przeciwpancerne działo samobieżne (niszczyciel czołgów). Konstrukcja amerykańska z 1942.
Ciężar 26,6 - 29,7 t, załoga 5, uzbrojenie 1 armata 75 mm lub 1 armata 76,2 mm (ta odmiana nosiła nazwę Achilles), 1 km 12,7 mm plot., pancerz 12-63 mm, prędkość 48-50 km/h.
Wozy M10 i Achilles były sprzętem pułków artylerii pancernej 1 i 2 DPanc. [jsp: PSZ na Zachodzie.]

[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975:]
Produkcja w latach 1942-1943, liczba wyprodukowanych pojazdów 6596, ciężar 28,6-29,9 t, załoga 5 ludzi, grubość pancerza 12-37 mm, podwozie czołgu M4, moc silnika 420-450 KM, prędkość 48 km/h, uzbrojenie: 1 armata 76,2 mm.
Wersje: M10 i M10A1, różniące się silnikami.

[Torecki Stanisław: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa 1982 s.7:]
Achilles - jedna z wersji amerykańskiego samobieżnego niszczyciela czołgów typu M-10 z okresu II wojny światowej. Był to, podobny do czołgu, pancerny pojazd gąsienicowy wyposażony w armatę przeciwpancerną kalibru 76,2 mm i wkb Browning kalibru 12,7 mm.

[Gazety Wojenne. Nr 73. s.1450:]
M10 "GUN MOTOR CARRIAGE". Amerykański niszczyciel czołgów - zbudowany na podwoziu czołgu Sherman M4A2 - został użyty wyłącznie na froncie europejskim, gdzie pojawił się pod koniec 1944 r. Jedyny "łowca czołgów" o ruchomej wieżyczce. Brytyjczycy zwali go "Wolverine". Wyprodukowano łącznie 4 993 egzemplarze M10.
Załoga 5 osób, napęd - 2 silniki General Motors o mocy 375 KM każdy, wymiary - długość 6,83 m, szerokość 3,05 m, wysokość 2,57 m, szybkość na drodze 51 km/godz., masa 29,9 t, uzbrojenie - działo M7 kal. 76,2 mm oraz ckm Browning kal. 12,7 mm.

M10A1.
[Pataj Stefan: Artyleria lądowa 1871-1970. Warszawa 1975. s.383:]
831. 76,2 mm samobieżna armata przeciwpancerna L/52,8, M 10 A1. Dane balistyczne: D [donośność] = 13 700m, Dskut. [donośność suteczna] do czołgów = do 1500 m, d [odległość strzału bezwzględnego do czołgów i innych wozów bojowych] = 900 m, Qpoc [ciężar pocisku podstawowego] = 6,83 kG, Vo [prędkość początkowa pocisku] = 792 m/s, a pocisku podkalibrowego = 1250 m/s. Nabój zespolony. Dane konstrukcyjne: lufa L/52,8 = 4023 mm, łoże wieżowe; p [kąt podniesienia lufy] = -9° ÷ +27°, k [poziomy kąt ostrzału] = 360°. Qb [ciężar bojowy] = 28 600 kG. Szybkostrzelność = 10 strz./min.

"Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975.",
"Gazety Wojenne.",
"Polska broń pancerna. Opracowanie Adam Jońca. Warszawa brw.",
"Torecki Stanisław: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa 1982.",
"Pataj Stefan: Artyleria lądowa 1871-1970. Warszawa 1975.",