Lockheed C-69, C-121 Constellation

Samolot transportowy.

…

Lockheed C-69, C-121 Constellation : samolot transportowy.
Wersja 049-39-10: przedwojenne samoloty TWA i Pan Am z czterema 1641 kW (2.200 KM) silnikami R-3350-35 po przejęciu przed ich wykończeniem przez USAAF; pierwszy samolot (Lockheed nr 1961) ukończony jako XC-69 w barwie ciemnooliwkowej, rejestracja cywilna NX67900, potem NX25600, potem AAF 43-10309; pozostałe samoloty AAF.
C-69-1 (43-10310/10317) oraz C-69-5 (42-94549/946561); w sumie 22 sztuki.
C-69C: przebudowa samolotu 294550 na wersje VIP, potem ZC-69C.
XC-69E: przebudowa pierwszego prototypu z 1492 kW (2,000 KM) silnikami R-2800 Double Wasp.
Wersja 1049 Constellation: pierwsza nowo budowana wersja cywilna z 1641 kW (2.200 KM) silnikami R-3350-BA1, masa całkowita 39 010 kg (86 000 funtów), potem 40 824 kg (90 000 funtów) i później 43 546 kg (96 000 funtów); numery 2023/88, w sumie 66 sztuk.
R7O-1: pierwszy odpowiednik wersji 049-46 używany przez US Navy w VPB-101, numer produkcyjny nie przyznany.
Wers|a 649: cywilny samolot transportowy z 1865 kW (2.500 KM) silnikami R-3350-BD1, masa całkowita 44 453 kg (98 000 funtów); w sumie 14 sztuk, później zmodyfikowanych do standardu 749.
Wersja 749: zbiorniki dalekiego zasięgu w zewnętrznych częściach skrzydeł; masa całkowita 47 628 kg (105 000 funtów).
Wersja 749A: miał wzmocnione dźwigary i podwozie główne, masa całkowita 48 535 kg (107 000 funtów); w sumie 111 sztuk.
C-121A (Wersja 749A-79-38): silniki 1865 kW (2.500 KM) R3350-75 jako pasażerski dla USAF (48-609/617); z czasem oznaczone PC-121A do transportu pasażerów; w sumie 9 sztuk.
VC-121A: modyfikacja C-121A dla pasażerów VIP, 48-610 jako Columbine II, 48-613 jako Bataan i 48-614 jako Columbine I.
VC-121B: specjalny samolot VIP dalekiego zasięgu (48-608); w sumie 1 sztuka.
Wersja 1049 Super Constellation: przedłużona wersja z 2014 kW (2.700 KM) silnikami R-3350-CA1, masa całkowita 54 432 kg (120 000 funtów); prototypem była modyfikacja samolotu 1961 zarejestrowany jako N6201C; prostokątne okna zachowane, ale zbiorniki na końcówkach skrzydeł różne, aż do wersji 1049G; w sumie 24 sztuki (numery 4001/24).
R7V-1: Wersja 1049B dla US Navy, początkowo z 2425 kW (3.250 KM) silniki R3350-91 Turbo-Compound; radar pogodowy przedłużył nos o 0.91 m (3 stopy); w sumie 51 sztuk (numer 128434/128444, 131621/131629, 131632/131659, 140311/140313; patrz C-121G, C-121J i VC121E.
PO-1W: patrz WV-1. WV-1: pierwsza wersja nosiciela radaru AEW bazujący na wersji 749, radar położenia pionowego na górze kadłuba, radar położenia poziomego pod kadłubem; załoga 22; numery 124437/124438; w sumie 2 sztuki, zamówione jako PO-1W.
WV-2: seryjna wersja AEW, później nazwany Warning Star; bazuje na wersji 1049, 2536 kW (3.400 KM) silniki R33-50-34 lub -42 Turbo-Compound, unowocześniony radar i transfer informacji, załoga 26; numery 126512/126513, 128323/128/326, 131387/131392, 135746/135761, 137887/137890, 141289/141333, 143184/143230, 145924/145941, w sumie 142 sztuki.
WV-2E: przebudowany numer 126512 z radarem APS-82 z obracającą się anteną.
WV-2Q: przebudowane ponad 16 maszyn jako ostrzegawczy ECM oraz D/F i zagłuszający.
WV-3: wersja rozpoznania pogody, również nazywany Warning Star, ta sama struktura co WV-2, ale z całkowicie innym wnętrzem i wyposażeniem, bez zbiorników na końcówkach skrzydeł, załoga 8; numery 137891/137898, plus przebudowany 141323, w sumie 9 sztuk; potem WC-121N, ale dwa przekazane do USAF jako EC-121R.
R7V-2: Wersja 1249 dla US Navy jako szybki samolot transportowy do prób z napędem turbośmigłowym odciążona struktura do prób prędkościowych (703 km/h, 437 mil USA/h); cztery silniki P&W YT34-P-12A napędzające szerokie łopatowe śmigła; numery 131630/131631, 131660/131661, w sumie 4 sztuki.
C-121C: podstawowy samolot transportowy dalekiego zasięgu USAF dostarczony do MATS rozwinięty z Modelu 1049, radar pogodowy, 2611 kW (3.500 KM) silniki R-3350-34 Turbo-Compound 54-151/183, w sumie 33 sztuki.
EC-121C: patrz RC-121C.
JC-121C: dwa C-121C (54-160, 54-178) i jeden RC-121C (51-3841) zmodyfikowane jako samoloty do badań systemów.
RC-121C: pierwszy samolot AEW USAF bazujący na strukturze C-121C z górnymi i dolnymi antenami podobnymi do WV-2; 51-3836/3845, w sumie 10 sztuk; w 1962 roku oznaczono je jako EC-121C.
TC-121C: dziewięć RC-121C zmodyfikowanych jako samoloty treningowe AEW; później oznaczone jako EC-121C.
VC-121C: modyfikacja na samolot dla pasażerów VIP w sumie 4 sztuki (51-167/168, 54-181/182).
EC121D: patrz RC-121D.
RC-121 Warning Star: unowocześniona wersja AEW&C (airborne early warning and control - wczesne ostrzeganie i kontrola), zbiorniki na końcówkach skrzydeł i inne zmiany, na wyposażeniu 2 skrzydła AEW&C (551), bazowały na różnych innych wersjach; 52-3411/3425, 53-533/556, 53-3398/3403, 54-2304/2308, 55-118/139, w sumie 72 sztuki; większość została EC-121D.
VC-121E: ex-US Navy R7V-1 (131650) przekazany do USA jako 53-7885 jako prezydencki Columbine III.
YC-121F: ostatnie dwa R7V-2 przekazane do USAF jako 53-8157/8158, później wyposażone w silniki T34-P-6.
C-121G: przekazane do USAF R7V-1 US Navy używane przez MATS, zmienione numery 54-4048/4079; w sumie 32 sztuki.
TC-121G: modyfikacja jako samolot treningowy dla załóg; 54-4050/4052 i 4058; w sumie 4.
VC-121G: modyfikacja VIP 54-4051.
EC-121H: przebudowane samoloty EC-121D z 551 AEW&C z systemem transmisji danych SAGĘ, dużym komputerem pokładowym i nowym wyposażeniem nawigacyjnym; w sumie 42 sztuki.
C-121J: C-121G (54-4079) przekazany z powrotem do US Navy jako 140313; z czasem został NC-121K.
EC-121J: unowocześniony EC-121D z dodatkowym (tajnym) wyposażeniem; 52-3416 i 55-137; w sumie 2 sztuki.
EC-121K: zmienione oznaczenie WV-2 YEC-121K: modyfikacja WV-2 128324 na tajny "Ferret" samolot klasy elint.
JC-121K: modyfikacja EC-121K 143196 na utajniony samolot programów US Army.
NC-121K: modyfikacja ponad 21 samolotów do wykonywania map, w tym C-121J i EC-121K 145925 do projektu "Magnet" opracowania map kuli ziemskiej.
EC-121L: zmienione oznaczenie WV-2E.
EC-121M.: zmienione oznaczenie WV-2Q.
WC-121P: zmienione oznaczenie WV-3.
EC-121P; modyfikacja ponad 13 maszyn EC-121K z czujnikami AEW i specjalnym wyposażeniem nawigacyjnym do lotów nad morzem; 143184, 143189, 143199, 143200 przekazane do USAF z numerami jak wyżej, ale bez 1.
JEC-121P: trzy powyższe (189/199/200) przekazane do specjalnych prób USA.
EC-121O: modyfikacja EC-121D (numery nieznane) powiększonym i unowocześnionym wyposażeniem AEW&C.
EC-121R: modyfikacja (w sumie 30 sztuk) do programu "Igloo White" w Wietnamie, używane jako powietrzne przekaźniki danych (67-21471/21500).
EC-121S: pięć prawie całkowicie przebudowanych C-121C (54-155, 159,164, 170,173).
EC-121T: tajna modyfikacja ponad 25 maszyn EC-121D, H i J jako nosiciele wyposażenia wywiadu elektronicznego Elint.
Wersja 1049C: pierwszy cywilny samolot z silnikami Turbo-Compound (2425 kW/3.259 KM R-3350-DA1), wzmocnione skrzydła, zwiększona ilość paliwa, w sumie 49 sztuk.
Wersja 1049D: wersja cargo Modelu 1049C; w sumie 4 sztuki.
Wersja 1049E: poprawiona wersja pasażerska; w sumie 18 sztuk.
Wersja 1049G: główna modyfikacja z silnikami DA3, zbiorniki na końcówkach skrzydeł i inne unowocześnienia; w sumie 104 sztuki.
Wersja 1049H: odpowiadająca odciążona wersja cargo dalekiego zasięgu; w sumie 53 sztuki.
Wersja 1649 Starliner: wersja bardzo dalekiego zasięgu z nowymi skrzydłami, lekko przedłużonym kadłubem i innymi unowocześnieniami; w sumie 44 sztuki.

C-69, C- 69, C -69, C - 69, C69, C 69, C.69, C. 69, C .69, C . 69, C/69, C/ 69, C /69, C / 69.
C-121, C- 121, C -121, C - 121, C121, C 121, C.121, C. 121, C .121, C . 121, C/121, C/ 121, C /121, C / 121.

Lockheed L-1049G.
[Lockheed Constellatoin. Encyklopedia Lotnictwa. Samoloty. Nr 6, s.147:]
OPIS TECHNICZNY. Lockheed L-1049G. Typ: samolot pasażerski dalekiego zasięgu. Zespół napędowy: cztery 18-cylindrowe silniki R-3350-DA3 Turbo-Compound o mocy 2423 kW (3250 KM). Osiągi: prędkość przelotowa 570 km/h (354 mil USA/h) na wysokości 6890 m (22 600 stóp); zasięg z maksymalną ilością paliwa i pełną rezerwą 8200 km (5100 mil USA). Masy: samolot pusty wyposażony (typowo) 36 152 kg (79 700 funtów); maksymalna startowa 65 772 kg (145 000 funtów). Wymiary: rozpiętość (ze zbiornikami) 38,47 m (126 stóp 2 cale); długość 53,42 m (116 stóp 2 cale); wysokość 7,54 m (24 stopy 9 cali); powierzchnia nośna 152 m2 (1654 stóp kw.) Liczba miejsc: załoga pięć osób; zmienna liczba personelu; maksymalnie 95 pasażerów.

"Lockheed Constellatoin. Encyklopedia Lotnictwa. Samoloty. Nr 6, s.141-148.",