| typ, wersja | - |
| załoga | - |
| napęd | - |
| rozpiętość | - |
| długość | - |
| wysokość | - |
| pow. nośna | - |
| masa | - |
| prędkość | - |
| pułap | - |
| zasięg | - |
| uzbrojenie | - |
| inne | brak |
…
Vickers Wellington.
[Gazety Wojenne. Nr 37. s.731:]
VICKERS "Wellington".
Wykonał swój pierwszy lot 15 czerwca 1936. Jego użycie podczas bombardowań dziennych
pociągnęło za sobą wielkie straty w jego szeregach. Jego opancerzenie nie było wystarczające.
Aż do 1943 używano go więc niemal wyłącznie do prowadzenia nalotów nocnych.
Typ - średni sześciomiejscowy bombowiec nocny,
wymiary - długość 18,54 m, rozpiętość skrzydeł 26,26 , wysokość 5,31 m,
napęd - 2 silniki Bristol Hercules XI o mocy 1 500 KM,
szybkość maksymalna 378 km/godz. na wysokości 4 725 m,
pułap 5 790 m, zasięg 2 478 km,
maksymalna masa startowa 13 381 kg,
uzbrojenie - 8 karabinów maszynowych kal. 7,7 mm oraz 2 041 kg bomb.
Vickers Wellington B.Mk I.
[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975:]
Okres używania 1938-1945, wyprodukowano 11461 sztuk wszystkich wersji,
załoga 6 osób, silniki 2 x 1050 KM,
wymiary - rozpiętość 26,2 m, długość 19,7 m,
ciężar - całkowity 11260 kg, własny 7520 kg,
prędkość maksymalna 375 km/h, pułap 7000 m, zasięg 4000 km,
uzbrojenie 6 km 7,69 mm, 2050 kg bomb.
Vickers Wellington Mk IC.
[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975:]
Okres używania 1940-1942, liczba wyprodukowanych samolotów 2500,
załoga 6 osób, silniki 2 x 1050 KM,
wymiary - rozpiętość 26,26 m, długość 19,70 m,
ciężar całkowity 11260 kg, ciężar własny 7520 kg,
prędkość maksymalna 375 km/h, pułap 7000 m, zasięg 4000 km,
uzbrojenie 6 km 7,69 mm, 2050 kg bomb.
Używane w dywizjonach: 300, 301, 304, 305.
Vickers Wellington Mk II.
[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975:]
Okres używania 1941-1942, liczba wyprodukowanych samolotów 400,
załoga 6 osób, silniki 2 x 1145 kM,
wymiary - rozpiętość 26,26 m, długość 19,70 m,
ciężar całkowity 11600 kg, ciężar własny 7520 kg,
prędkość maksymalna 406 km/h, pułap 7800 m, zasięg 3400 km,
uzbrojenie 6 km 7,69 mm, 2050 kg bomb.
Używane w dywizjonie 305.
Vickers Wellington Mk III.
[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975:]
Okres używania 1943, liczba wyprodukowanych samolotów 1519,
załoga 6 osób, silniki 2 x 1370 KM,
wymiary - rozpiętość 26,26 m, długość 19,70 m,
ciężar całkowity 12 400 kg, ciężar własny 8100 kg,
prędkość maksymalna 418 km/h, pułap 7500 m, zasięg 3250 km,
uzbrojenie 6 km 7,69 mm, 2050 kg bomb.
Używane w dywizjonach: 300 i 305.
Vickers Wellington Mk IV.
[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975:]
Okres używania 1941-1943, liczba wyprodukowanych samolotów 221,
załoga 6 osób, silniki 2 x 1200 KM,
wymiary - rozpiętość 26,26 m, długość 19,70 m,
ciężar całkowity 13 100 kg, ciężar własny 7520 kg,
prędkość maksymalna 370 km/h, pułap 7200 m, zasięg 3550 km,
uzbrojenie 6 km 7,69 mm, 2050 kg bomb.
Używane w dywizjonach: 300, 301, 305.
Vickers Wellington GR.Mk VIII.
[Price Alfred: Podniebne bitwy. Dramatyczne akcje lotnicze. Warszawa 1999:]
Typ: sześciomiejscowy dwusilnikowy samolot patrolowy i bombowy,
napęd dwa 14-cylindrowe silniki gwiazdowe Bristol Pegasus,
chłodzone powietrzem, o mocy startowej 1050 KM każdy,
uzbrojenie: standardowo 8 bom głębinowych po 113 kg,
1 ruchomy karabin maszynowy Vickers K 0,303 cala [7,7 mm] zamontowany
na na nosie, 4 karabiny maszynowe Browning 0,303 cala [7,7 mm] w obrotowej
wieżyczce tylnej,
osiągi: prędkość maksymalna 376 km/h na wysokości 4 600 m,
prędkość maksymalna na wysokości 15 m 275 km/h,
prędkość przelotowa 208 km/h na wysokości 600 m,
promień działania (ze standardowym ładunkiem bomb) 1120 km,
masa całkowita 13 600 kg,
wymiary - rozpiętość 26,3 m, długość 20,9 m, powierzchnia nośna 59,45 m2,
data produkcji koniec 1941.
Samoloty tej wersji były wyposażone w radar ASV Mk II i Leigh Light
w dolnej części kadłuba.
Vickers Wellington Mk X.
[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975:]
Okres używania 1939-1945, wyprodukowano 3804 sztuk,
załoga 6 osób, silniki 2x1585 KM,
wymiary - rozpiętość 26,2 m, długość 19,7 m,
ciężar - całkowity 14 288 kg, własny 11 941 kg;
prędkość maksymalna 408 km/h, pułap 7 315 m, zasięg 2120-3250 km,
uzbrojenie 6 km 7,69 mm, 2725 kg bomb.
[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975 - inna tabela:]
Okres używania 1943-1944, liczba wyprodukowanych samolotów 3804 (11 461
wszystkich wersji),
załoga 6 osób, silniki 2 x 1585 KM,
wymiary - rozpiętość 26,26 m, długość 19,70 m,
ciężar całkowity 14 288 kg, ciężar własny 11941 kg,
prędkość maksymalna 408 km/h, pułap 7315 m, zasięg 3250 km,
uzbrojenie 6 km 7,69 mm, 2725 kg bomb.
Używane w dywizjonach: 300, 304 i 305.
[Chant Chris: Samoloty II wojny światowej. Warszawa 2000. s.304:]
Vickers Wellington B.Mk I do X.
Kraj produkcji Wielka Brytania, typ - (Wellington Mk X) sześciomiejscowy średni bombowiec,
napęd - dwa czternastocylindrowe silniki dwugwiazdowe Bristol Hercules XI lub XVI
o mocy 1249 kW (1675 KM),
osiągi - prędkość maksymalna 410 km/h, czas wznoszenia na wysokość 4570 m - 27 m 42 s,
pułap praktyczny 6705 m, zasięg 3033 km z ładunkiem 680 kg bomb,
masa własna 10 194 kg, maksymalna masa startowa 16 556 kg,
wymiary - rozpiętość skrzydeł 26,26 m, długość 19,68 m, wysokość 5,31 m,
uzbrojenie - dwa ruchome karabiny maszynowe 0,303 cala w wieżyczce dziobowej,
cztery ruchome karabiny maszynowe 0,303 cala w wieżyczce ogonowej,
jeden ruchomy karabin maszynowy po każdej stronie belki ogonowej,
ładunek 2041 kg (4500 funtów) bomb w komorze bombowej.
Vickers Wellington GR.Mk XIII.
[Morgała Andrzej Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa 1985 s. 162:]
Wytwórnia: Vickres-Armstrong Ltd., Blackpool, Anglia.
Wprowadzenie do służby w RAF 1943 r.
Liczba wyprodukowanych samolotów 843 sztuk.
Liczba samolotów w lotnictwie polskim: około 15 szt.
Okres służby w Polskich Siłach Zbrojnych: czerwiec 1943 - kwiecień 1944.
Konstrukcja.
Dwusilnikowy średniopłat o konstrukcji metalowej.
Samolot bombowo-torpedowy przystosowany do wykrywania i niszczenia
okrętów podwodnych i torpedowania okrętów nawodnych.
Liczba osób załogi od 5 do 6.
Kadłub - kratownica geodetyczna.
Pokrycie - częściowo blachą, częściowo płótnem.
Podwozie klasyczne chowane w locie.
Silniki w układzie podwójnej gwiazdy
Bristol Hercules XVII, każdy o mocy 1 210 kW (1 650 KM)
chłodzone powietrzem, osłona NACA.
Uzbrojenie i wyposażenie.
Dwie obrotowe wieże strzeleckie,
przednia uzbrojona w 2 k.m. i tylna w 2-4 k.m. Browning 7,69 mm.
Ładunek bomb głębinowych lub burzących o łącznej masie do 2 270 kg
albo 2 torpedy lotnicze.
Aparatura do wykrywania okrętów podwodnych typu ASV Mk.II.
Dane techniczne.
Wymiary - rozpiętość 26,26 m, długość 19,68 m, wysokość 5,33 m,
powierzchnia nośna 70,0 m2,
masa - własna 10 000 kg, użyteczna 6 500 kg, całkowita 16 500 kg,
prędkość maksymalna 408 km/h, pułap 4 850 m, zasięg 2 735 km.
[Chant Chris: Samoloty II wojny światowej. Warszawa 2000. s.305:]
Vickers Wellington GR.Mk VIII do XIV.
Kraj produkcji Wielka Brytania, typ - (Wellington GR.Mk XIII) sześcio- lub siedmiomiejscowy morski samolot rozpoznawczy,
napęd - dwa czternastocylindrowe silniki dwugwiazdowe Bristol Hercules XVII
o mocy 1249 kW (1735 KM),
osiągi - prędkość maksymalna 402 km/h,
pułap praktyczny 4875 m, zasięg 2816 km z ładunkiem 680 kg bomb,
masa własna 9974 kg, maksymalna masa startowa 14 062 kg,
wymiary - rozpiętość skrzydeł 26,26 m, długość 19,68 m, wysokość 5,38 m,
uzbrojenie - dwa ruchome karabiny maszynowe 0,303 cala w wieżyczce dziobowej,
cztery ruchome karabiny maszynowe 0,303 cala w wieżyczce ogonowej,
ładunek 2041 kg (4500 funtów) bomb i torped w komorze bombowej.
Vickers Wellington GR.Mk XIV.
[Morgała Andrzej: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa 1985 s. 163-164:]
Wytwórnia: Vickres-Armstrong Ltd., Blackpool i Chester, Anglia.
Wprowadzenie do służby w RAF 1943 r.
Liczba wyprodukowanych samolotów 841 szt. (w Blackpool 303 i w Chester 538).
Liczba samolotów w lotnictwie polskim około 40 szt.
Okres służby w Polskich Siłach Zbrojnych wrzesień 1943 - sierpień 1945.
Konstrukcja.
Podobna jak w Mk.XIII.
Mk.XIV przeznaczony był do wykrywania i niszczenia okrętów
podwodnych w nocy, wynurzonych i znajdujących się w zanurzeniu.
Uzbrojenie i wyposażenie.
W przodzie ruchomą wieżę zastąpiono
pojedynczym k.m. Browning na ruchomej podstawie.
W tyle kadłuba ruchoma wieża z 4 k.m. Browning kal. 7,69 mm.
Ładunek bomb głębinowych i burzących miał łączną masę 2270 kg.
Aparatura radiolokacyjna do wykrywania okrętów podwodnych AS Mk.III miał
ruchomą antenę ukrytą za osłoną w kształcie "brody" pod spodem
w przodzie kadłuba.
W środkowej części kadłuba umieszczono silny reflektor "Leigh Light"
o sile światła 5 mln świec, wysuwany podczas operacji bojowych.
Dane techniczne.
Rozpiętość 26,26 m, długość 20,12 m, wysokość 5,33 m,
powierzchnia nośna 70,00 m2,
masa własna 9800 kg, masa użyteczna 6700 kg, masa całkowita 16500 kg,
prędkość maksymalna 408 km/h, pułap 4850 m, zasięg 2930 km.
"Chant Chris: Samoloty II wojny światowej. Warszawa 2000.",
"Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975.",
"Gazety Wojenne.",
"Morgała Andrzej: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa 1985.",
"Price Alfred: Podniebne bitwy. Dramatyczne akcje lotnicze. Warszawa 1999.",