| typ, wersja | SKS, KSS |
| kaliber | 7,62 mm |
| nabój | 7,62×39 wz. 1943 |
| długość broni | 1122 mm |
| długość lufy | 520 mm |
| masa | 3,86 kg |
| prędkość pocisku | - |
| szybkostrzelność | - |
| donośność | - |
| ogień skuteczny | - |
| zasilanie | stały magazynek |
| liczba naboi | 10 naboi |
| inne | brak |
Prace nad nowym karabinkiem S. G. Simonow rozpoczął po niepowodzeniu karabinu SWT. W projekcie uwzględniono, skonstruowany w tym czasie nabój pośredni wz. 1943. Pierwsze egzemplarze zaczęto dostarczać do jednostek Armii Czerwonej w 1944. Karabinek w boju testowali żołnierze I Frontu Białoruskiego w 1945. Po modyfikacji w 1946 rozpoczęto produkcję masową. Po wojnie produkowany w Chinach, Korei Północnej, Niemieckiej Republice Demokratycznej (NRD) i Jugosławii. Szacunkowo wykonano około 15 milionów sztuk karabinków. Przeznaczony jest do zwalczania siły żywej na odległości do 700 m ogniem pojedynczym. SKS: Самозарядный Карабин Симонова. KSS (ksS): karabin samopowtarzalny Simonowa.
POLSKA
Ludowe Wojsko Polskie:
Na wyposażeniu LWP.
Współcześnie na wyposażeniu Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego.
Działa na zasadzie odprowadzenia gazów prochowych przez boczny otwór w ściance lufy. Ryglowanie przez przekoszenie zamka w płaszczyźnie pionowej. Stały, składany bagnet płaski. Stały magazynek doładowywany pojedynczo lub z 10-nabojowej łódki.
Dane konstrukcyjne - kaliber 7,62 mm, długość lufy 520 mm, lufa gwintowana, 4 gwinty prawoskrętne.
Nabój - 7,62 × 39 wz. 1943, nabój pośredni.
Wymiary - długość broni 1122 mm.
Masy - masa 3,86 kg.
Zasilanie - magazynek stały, 10 naboi.
1)
…