76,2 mm wz. 1927, wz. 1927/1939, armata pułkowa

Armata powstała jako wariant rozwojowy 76,2 mm armaty wz, 1913; do uzbrojenia została przyjęta w 1927 roku, a pierwszy seryjny egzemplarz dostarczono do jednostki linowej 22 grudnia 1928 roku. Produkcję zakończono w 1943 roku. Po zakończeniu II wojny światowej była sukcesywnie wycofywana z uzbrojenia.

POLSKA
Ludowe Wojsko Polskie: Używana w latach 1943-1944 przez niektóre jednostki Wojska Polskiego.

• 76,2 mm wz. 1927 : armata pułkowa, drewniane koła szprychowe i lufa płaszczowa.
• 76,2 mm wz. 1927/1936 : metalowe koła z oponami wypełnionymi masą gąbczastą, lufa starego typu.
• 76,2 mm wz. 1927/1939 : metalowe koła z oponami, nowa lufa monoblokowa.

Zamek śrubowy, łoże kołowe, jednoogonowe. Nabój zespolony, ładunek jednolity. Trakcja konna lub motorowa.

Dane konstrukcyjne - kaliber , długość lufy 1,260 m, 16,5 kalibra, lufa gwintowana, kąt podniesienia -7° ÷ +29°, poziomy kąt ostrzału 6°, wysokość linii ognia 0,950 m.
Amunicja - masa pocisku podstawowego 6,4 kg.
Dane balistyczne - prędkość początkowa pocisku 380 m/s, donośność maksymalna 4200 m zdolność przebicia 34 mm pancerza z odległości 100 m ustawionego pod kątem 90°.
Dane eksploatacyjne - szybkostrzelność 12 strz./min, szybkość holowania po dobrych drogach 40¹⁾ - 50²⁾ km/h.
Masy - masa w położeniu bojowym 780 kg, masa w położeniu marszowym 1620 kg, masa przodka 840 kg.
Obsługa - 6 osób³⁾.
⁴⁾

• Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej (oddział MWP) - Fort Czerniakowski, Warszawa.

• 76,2 mm wz. 1943 OB-25, armata pułkowa

1. Pataj Stefan: Artyleria lądowa 1871-1970. Warszawa 1975. s.326, 329.
2. Torecki Stanisław: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa 1982 s.17.

…