| typ, wersja | RWD-8 |
| załoga | - |
| napęd | - |
| rozpiętość | - |
| długość | - |
| wysokość | - |
| pow. nośna | - |
| masa | - |
| prędkość | - |
| pułap | - |
| zasięg | - |
| uzbrojenie | - |
| inne | brak |
…
RWD-8.
[Encyklopedia lotnictwa wojskowego. Samoloty i śmigłowce wojskowe. Tom 14, litery P-R. Warszawa 1996. s.129:]
RWD-8, polski samolot szkolny i łącznikowy z 1934, opracowany w DWL;
jednosilnikowy, dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy (parasol), podwozie klasyczne dwukołowe stałe, konstrukcja mieszana.
Pierwszy prototyp oblatany w 1933;
produkcja seryjna w DWL i PWS; łącznie zbudowano ok. 560 egz., w tym 350 egz. dla wojska;
licencję nabyły Estonia i Jugosławia;
silnik rzędowy 4-cylindrowy PZInż. Junior 4 o mocy 81 kW (110 KM);
rozpiętość 11 m, dł. 8 m, wys. 2,3 m, pow. nośna 19,34 m2; masa własna 480 kg, całkowita 730 kg;
prędkość maks. 175 km/h, pułap 5000 m, zasięg 500 km.
W listopadzie 1938 lotnictwo wojskowe dysponowało 349 egz. RWD-8;
17 IX 1939 57 egz. ewakuowano do Rumunii, ok. 40 egz. na Łotwę i kilkanaście egzemplarzy na Węgry.
[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975:]
Okres używania 1932-1939, liczba wyprodukowanych samolotów 500 (wszystkich
wersji), załoga 2 ludzi, silnik 1x110 KM,
wymiary - rozpiętość 11,0 m, długość 8,0 m,
ciężar całkowity 748 kg, ciężar własny 500 kg,
prędkość maksymalna 170 km/h, pułap 5000 m, zasięg 435 km,
uzbrojenie: brak.
We wrześniu 1939 r z 40 samolotów utworzono 13 plutonów łącznikowych
(z reguły po 3 w plutonie): 4 plutony w brygadzie bombowej, 2 w armii
"Pomorze", oraz po 1 w brygadzie pościgowej i armiach "Kraków", "Karpaty",
"Poznań", "Łódź", "Modlin" oraz SGO "Narew".