typ, wersja | wz. 1938 FK |
kaliber | 20 mm |
nabój | - |
długość broni | - |
długość lufy | - |
masa | - |
prędkość pocisku | - |
szybkostrzelność | - |
donośność | - |
ogień skuteczny | - |
zasilanie | - |
liczba naboi | - |
inne | brak |
…
20 mm wz.1938 FK.
[Pataj Stefan: Artyleria lądowa 1871-1970. Warszawa 1975. s. 305:]
[588] 20 mm automatyczna armata uniwersalna wz. 1938 r. FK. (konstrukcji inż. B. Jurka).
Dane balistyczne: D [donośność] = ok. 7000 m, P [donośność pionowa (pułap)] = 2000 m, Qpoc [ciężar pocisku podstawowego] = 0,1 kG, Vo [prędkość początkowa pocisku] = 870 m/s. Nabój zespolony, ładunek jednolity.
Dane konstrukcyjne: lufa wzmocniona kożuchem, zamek automatyczny, łoże: podstawa typu Oerlikon, kołowe, cokołowe, lub pokładowe; p [kąt podniesienia lufy] = -10° ÷ +90°, k [poziomy kąt ostrzału] = 360° (p i k zmienne w zależności od typu łoża).
Dane eksploatacyjne: s [szybkostrzelność] = 300 strz/min, trakcja motorowa lub samobieżna, obsługa 3.
Były dwa modele: model "A" z magazynkiem nabojowym i model "B" z taśmą nabojową. Jej wersja samobieżna była w uzbrojeniu tankietek.
[Jurga Tadeusz: Obrona Polski 1939. Warszawa 1990. s. 67]
20 mm najcięższy karabin maszynowy wz.38.
Broń konstrukcji inż. B. Jurka z Fabryki Karabinów w Warszawie.
Opracowano kilka jej wariantów o różnym przeznaczeniu - jako broń przeciwpancerną (m.in. ustawioną na czołgach TKS) przeciwlotniczą itp.
Do wybuchu wojny wyprodukowano tylko nieliczne serie doświadczalne (ok. 50 sztuk) w większości użyte do uzbrojenia czołgów.
Dane taktyczno-techniczne:
kaliber 20 mm, chłodzenie powietrzem, ciężar 45-55 kg, długość lufy 1500 mm
szybkostrzelność teoretyczna do 750, praktyczna do 350 strz/min,
ciężar pocisku do 135 g, prędkość początkowa pocisku: 870-920 m/s,
ładowanie z magazynków pudełkowych o pojemności 5-10 naboi,
bębnowych o pojemności 100 naboi lub taśm metalowych o pojemności 200 naboi.