typ, wersja | - |
kaliber | - |
długość lufy | - |
długość | - |
kąt podniesienia | - |
masa | - |
masa pocisku | - |
prędkość pocisku | - |
szybkostrzelność | - |
donośność | - |
przebijalność | - |
obsługa | - |
inne | brak |
Granatnik.
…
46 mm wz.1930.
[Konstankiewicz Andrzej: Broń strzelecka Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa 1986. s.52:]
Wz. 30 (Polska).
Kaliber 46 mm, masa broni 7,0 kg, masa granatu 0,7 kg, donośność 700 m, długość broni 640 mm, długość lufy 395 mm, prędkość początkowa pocisku 30-110 m/s.
46 mm wz.1936.
[Pataj Stefan: Artyleria lądowa 1871-1970. Warszawa 1975. s. 306:]
[591] 46 mm granatnik wz. 1936 r. (konstrukcji inż. J. Wernera).
Dane balistyczne: D [donośność] = 750 m, Qpoc [ciężar pocisku podstawowego] = 0,76 kG, Pocisk ubrzechwiony, ładunek jednolity.
Dane konstrukcyjne: lufa gładka, podstawa dwójnóg; p [kąt podniesienia lufy] stały ok. 45° (donośność regulowana była odprowadzaniem gazów spalinowych z komory nabojowej), k [poziomy kąt ostrzału] = 360°,
Qb [ciężar bojowy] = 18 kG,
Dane eksploatacyjne: s [szybkostrzelność] = 15 strz/min, obsługa 2.
[Jurga Tadeusz: Obrona Polski 1939. Warszawa 1990:]
Stosunkowo nowoczesna broń wsparcia dla małych pododdziałów piechoty, opracowana
w początkach lat trzydziestych przez polskich inżynierów. Granatnik
demonstrowano na ćwiczeniach w latach 1932-1933, jednakże przyjęcie broni do
uzbrojenia i rozpoczęcie produkcji seryjnej nastąpiło dopiero w 1936 r. Cena
jednego granatnika wynosiła 1032 zł. Wojska zaczęły otrzymywać tę broń do 1937
roku pod nazwą 46 mm granatnik wz.36. Według etatu każda kompania piechoty miała
dysponować trzema granatnikami (w dywizji piechoty było ogółem 81 sztuk). Do
chwili wybuchu wojny armia polska otrzymała około 3850 granatników.
Kaliber 46 mm, ciężar 8 kg,
długość granatnika przygotowanego do strzelania 640 mm,
donośność od 100 do 800 m, szybkostrzelność praktyczna 15 strz./min,
ciężar pocisku 0,76 kg, prędkość początkowa pocisku 35-85 m/s.
[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975:]
Kaliber 46 mm, ciężar na stanowisku ogniowym 8 kg,
szybkostrzelność 15 strz./min., maksymalna donośność 100-800 m,
ciężar pocisku 0,76 kg, prędkość początkowa pocisku 35-95 m/s.
Konstrukcja polska przyjęta jako typowa; wyprodukowano ok. 3850 sztuk;
wg etatu w każdej kompanii piechoty miały być 3 granatniki.
[Konstankiewicz Andrzej: Broń strzelecka Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa 1986. s.52:]
Wz. 36 (Polska).
Kaliber 46 mm, masa broni 8,0 kg, masa granatu 0,76 kg, donośność 800 m,
długość broni 640 mm, długość lufy 400 mm, prędkość początkowa pocisku 35-95 m/s.
1. 46 mm wz. 1936, granatnikRozłożony. Muzeum Wojska Polskiego. Copyright Stefan Jerzy Siudalski - zobacz w powiększeniu i komentuj w galerii (1) - | |
2. 46 mm wz. 1936, granatnikRozłożony. Muzeum Wojska Polskiego. Copyright Stefan Jerzy Siudalski - zobacz w powiększeniu i komentuj w galerii (2) - | |
3. 46 mm wz. 1936, granatnikZłożony. Muzeum Wojska Polskiego. Copyright Stefan Jerzy Siudalski - zobacz w powiększeniu i komentuj w galerii (3) - | |
4. 46 mm wz. 1936, granatnikNastawa. Muzeum Wojska Polskiego. Copyright Stefan Jerzy Siudalski - zobacz w powiększeniu i komentuj w galerii (4) - |