| typ, wersja | - |
| załoga | - |
| masa | - |
| długość | - |
| szerokość | - |
| wysokość | - |
| prześwit | - |
| moc silnika | - |
| prędkość | - |
| zasięg | - |
| opancerzenie | - |
| uzbrojenie | - |
| inne | brak |
Prototyp przedstawiono w październiku 1942. Pierwsze serie wyprodukowane przez Deutsche Eisenwerke. W końcu 1942 weszły na wyposażenie dywizji pancernych Waffen SS na froncie wschodnim. 12 maja 1943 Wehrmacht dysponował 100 działami i 157 pojazdami amunicyjnymi. Początkowo każda dywizja pancerna miała tylko 6 dział Hummel oraz dwa wozy amunicyjne, które tworzyły baterię ciężkiej artylerii. Później niektóre dywizje pancerne dostały dodatkową baterię.
…
15 cm Panzerhaubitz 18/1 auf Gw III/IV Hummel (SdKfz 165).
[Hogg Ian: Artyleria dwudziestego wieku. Warszawa 2001. s.271:]
Hummel.
Kraj produkcji: Niemcy.
Załoga: 5 osób.
Masa: 23 927 kg.
Wymiary:
długość: 7,17 m;
szerokość: 2,87 m;
wysokość: 2,81 m.
Zasięg: 215 km.
Pancerz: do 50 mm.
Uzbrojenie: 150 mm haubica sIG 33 lub 88 mm armata przeciwpancerna.
Jednostka napędowa: benzynowy silnik Maybach V-12 o mocy 265 KM (197,6 kW).
Osiągi:
maksymalna prędkość na drodze: 42 km/h;
pokonywanie przeszkód:
wodnych - o głębokości 0,99 m;
ścian - wys. 0,6 m;
rowów - ser. 2,2 m.
[Torecki Stanisław: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa 1982 s.92:]
Hummel - samobieżna haubica kalibru 150 mm na podwoziu czołgu Panzer IV,
konstrukcji niemieckiej, z okresu II wojny światowej (1943).
[:]
Produkcja ok. 665 pojazdów,
załoga 6 lub 7 osób, masa całkowita 23 500 kg;
wymiary - długość 6,20 m, szerokość 2,95 m, wysokość 2,85 m,
pancerz 10-30 mm,
jednostka napędowa Maybach HL 120 TRM, moc silnika 300 KM,
prędkość 40 km/h, zasięg po drodze 250 km, w terenie 160 km,
uzbrojenie - 1 haubica sFH18/1L/30 kalibru 150 mm, z zapasem 18 pocisków,
1 km MG 34 kalibru 7,92 mm.
Podwozie PzKpfw IV Ausf G.
[Wołoszański Bogusław: Encyklopedia II wojny światowej. Front. Tom 1. Warszawa 1997:]
Zasięg 215 km.