typ, wersja | - |
załoga | - |
napęd | - |
rozpiętość | - |
długość | - |
wysokość | - |
pow. nośna | - |
masa | - |
prędkość | - |
pułap | - |
zasięg | - |
uzbrojenie | - |
inne | brak |
Konstruktor inżynier Hans Jakobs. Produkcja seryjna od 1937 w fabryce wagonów w Gotha, od 1942 również w wytwórniach Aero, ČKD-Praga i Mrăz w Czechosłowacji.
…
DFS 230.
[Bekker Cajus: Atak na wysokości 4000. Dziennik wojenny niemieckiej Luftwaffe 1939-1945. Warszawa 1999:]
Waga pustego szybowca 900 kg, ładunek 1000 kg (10 ludzi z bronią).
Górnopłat o konstrukcji zastrzałowej, kadłubie w kształcie skrzyni,
z rur stalowych obciągniętych płótnem. Podwozie odrzucane po starcie,
lądowanie na mocnej płozie środkowej.
[Encyklopedia lotnictwa wojskowego. Samoloty i śmigłowce wojskowe. Tom 6, litera C-E. Warszawa 1994. s.127:]
DFS 230, niemiecki szybowiec desantowy z 1937; ;
zabierał 10 żołnierzy; górnopłat, konstrukcja drewniana; łączna produkcja w kilku wersjach 1500 egzemplarzy;
szybowce serii 230 użyto bojowo w Belgii, Holandii, na Krecie i w Afryce Północnej.
Odmiany: DFS 230 A-1, szybowiec desantowy z 1938; górnopłat, konstrukcja drewniana; zabierał 10 żołnierzy;
pierwsze zastosowanie bojowe w maju 1940 w Belgii i Holandii;
rozpiętość 21,98 m, dł. 11,24 m, wys. 2,74 m, powierzchnia nośna 41,3 m2; masa własna 860 kg, całkowita 2100 kg;
prędkość maksymalna holowania 210 km/h;
DFS 230 B-1, szybowiec desantowy z 1938; ze specjalnymi hamulcami skracającymi dobieg po wylądowaniu przystosowany do eksploatacji zimą;
DFS 230 C-1, szybowiec desantowy z 1943; przystosowany do akcji uwolnienia Mussoliniego;
z przodu szybowca zainstalowano rakiety hamujące dla skrócenia drogi lądowania;
DFS 230 F-1, szybowiec desantowy z 1944; górnopłat, konstrukcja drewniana; zabierał 17 żołnierzy;
rozpiętość 19,4 m, dł. 12,5 m, wys. 2,9 m, powierzchnia nośna 39,5 m2; masa całkowita 2400 kg; prędkość maksymalna holowania 300 km/h.
DFS 230 A-1.
[Gazety Wojenne. Nr 24. s.470:]
Szybowiec desantowy DFS 230 A-1.
Górnopłat o konstrukcji drewnianej. Wersja ta została wprowadzona w użycie w 1938.
Załoga 8-10 żołnierzy,
długość 11,40 m, rozpiętość skrzydeł 21,98 m, wysokość 2,16 m,
masa całkowita 2,1 tony,
prędkość maksymalna holowania 210 km/godz.
"Encyklopedia lotnictwa wojskowego. Samoloty i śmigłowce wojskowe. Tom 6, litera C-E. Warszawa 1994.",
"Bekker Cajus: Atak na wysokości 4000. Dziennik wojenny niemieckiej Luftwaffe 1939-1945. Warszawa 1999.",
"Gazety Wojenne.",