Heinkel He 162 Salamander

Odrzutowy samolot myśliwski, przechwytujący. Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy złożyło 8 września 1944 zamówienie w przemyśle lotniczym na konstrukcję osiągającą 750 km/h z terminem ukończenia do 1 stycznia 1945. W konkursie zwyciężyła firma Heinkel przedstawiając swoją konstrukcję oblataną 6 grudnia 1944. W konstrukcji wykorzystano drewno, uwzględniając trudną sytuację Niemiec w końcowym okresie wojny oraz ułatwienia w produkcji, jednak wpłynęło to na trwałość konstrukcji. Planowano rozpocząć produkcję 2000-4000 samolotów miesięcznie lokując ją w podziemnych fabrykach zbrojeniowych. Jako pilotów nowych samolotów przewidziano członków Hitlerjugend, szkolonych na szybowcach w ramach krótkich, kilkugodzinnych, kursów. Pierwsze jednostki bojowe sformowano jednak dopiero na kilka dni przed końcem wojny (I/JG 1 w Parchim, Niemcy, dowódca płk. Herbert Ihlefeldt, II/JG 1 w Leck). Zbudowano około 240-250 (275?) samolotów tego typu. W końcowym okresie wojny alianci zdobyli wiele nieuszkodzonych He 162.
Spatz (wróbel): nazwa fabryczna. Salamander: nazwa nieoficjalna. Także jako Volksjager: myśliwiec ludowy.

JAPONIA
Planowany do produkcji licencyjnej w Japonii - Tachikawa Ki 162 (He 162 A).

• He 162 V : 30 prototypów.
• He 162 A-0 : seria informacyjna, od lutego 1945 w jednostkach treningowych.
• He 162 A-1
• He 162 A-2 : wersja seryjna, 1945.
• He 162 A-8
• He 162 B-1 : 1945, 2 silniki pulsacyjne Argus As 014, ciąg 329 daN (333 kG) każdy). Nie zakończono prób.
• He 162 C
• He 162 D
• He 162 S

Japonia:

• Tachikawa Ki 162 : He 162 A.

Górnopłat. Podwozie trójpodporowe, wciągane w locie. Podwójne usterzenie kierunku, usterzenie wysokości z wyraźnym wzniosem. Kadłub metalowy, skrzydła i usterzenie o konstrukcji drewnianej. Wady konstrukcji prototypowych poprawiano przez powiększenie powierzchni usterzenia kierunku i załamanie końcówek skrzydeł ku dołowi. Silnik umieszczony na grzbiecie kadłuba za kabiną pilota (w celu zapewnienia dogodnego dostępu do jednostki napędowej). Uzbrojenie umieszczone u dołu dziobu kadłuba, po bokach.

Załoga - 1 osoba.
Wymiary - rozpiętość 7,2 m, długość 9,05 m, powierzchnia nośna 11,16 m².
Zespół napędowy - turbinowy silnik odrzutowy BMW 003 A-1, ciąg 760 daN (775 kG).
Osiągi - prędkość maksymalna 800 km/h.
Uzbrojenie - 2 działka 30 mm Rheinmetall MK 108.
¹⁾

Załoga - 1 osoba.
Wymiary - rozpiętość 7,2 m, długość 9,25 m, wysokość 2,55 m, powierzchnia nośna 11,2 m².
Masy - masa własna 2050 kg, masa startowa maksymalna 2695 kg.
Zespół napędowy - turbinowy silnik odrzutowy BMW 003 E-1, ciąg 785 daN (800 kG).
Osiągi - prędkość maksymalna 840 km/h na wysokości 6000 m ²⁾, prędkość wznoszenia 594 m/min (początkowa prędkość wznoszenia 1290 m/min), czas wznoszenia 6,6 minuty na 6000 m, pułap 12 040 m, zasięg 700 km, długotrwałość lotu 57 minut na wysokości 10 970 m.
Uzbrojenie - 2 działka 20 mm Mauser MG 151/20.
³⁾

1. Chant Chris: Samoloty II wojny światowej. Warszawa 2000. s.177.
2. Domański Jerzy, Pilecki Szymon: Samoloty bojowe 1910-1967. Warszawa 1969. s.268.
3. Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975.
4. Encyklopedia lotnictwa wojskowego. Samoloty i śmigłowce wojskowe. Tom 8, litery F-H. Warszawa 1994. s.172-173.
5. Encyklopedia lotnictwa. Technika, typy, dane. Bielsko - Biała 1993. s.198.
6. Encyklopedia uzbrojenia. II wojna światowa. Warszawa 2000. s.320.
7. Ford Roger: Tajne bronie III Rzeszy. Warszawa 2000. s.23.
8. Gazety Wojenne. Nr 67. s.1330.
9. Sharpe Michael: Odrzutowe samoloty myśliwskie i wielozadaniowe. Warszawa 2000. s.130.

…