Fieseler Fi 156 Storch

Samolot łącznikowy. Storch: bocian.

• Fieseler Fi 156 A-0 Storch : samolot łącznikowy, seria próbna. Produkcja na początku 1937. Napęd: rzędowy silnik chłodzony powietrzem Argus As 10 C3 mocy 176 kW (240 KM). Przy wietrze 11 m/s mógł zawisnąć w powietrzu.
• Fieseler Fi 156 A-1 Storch : samolot łącznikowy. Pierwsza seria produkowana na zamówienie wojska. Produkcja 1937.
• Fieseler Fi 156 B Storch : samolot cywilny (wersja nie produkowana).
• Fieseler Fi 156 C-0 Storch : samolot łącznikowy, seria próbna.
• Fieseler Fi 156 C-1 Storch : samolot łącznikowy. Produkcja od końca 1938, z nowszym wyposażeniem. Wprowadzono, dla odstraszania przeciwnika, karabin MG 15 (kal. 7,92 mm) w soczewkowej tylnej osłonie kabiny. Część samolotów, zwłaszcza łącznikowe, była nie uzbrojona.
• Fieseler Fi 156 C-2 Storch : samolot rozpoznawczy.
• Fieseler Fi 156 C-3 Storch : samolot wielozadaniowy. Ostatnie egzemplarze tej serii miały zmodernizowany silnik Argus As 10P.
• Fieseler Fi 156 C-3/Trop Storch : wersja tropikalna. Wyposażony w filtry przeciwpyłowe i przeznaczony do służby w Afryce Północnej.
• Fieseler Fi 156 C-5 Storch : samolot rozpoznawczy. Napęd: silnik As 10P. Wyposażony w instalacje i zaczepy pod kadłubem, na których można było zamontować zasobnik z aparatem fotograficznym lub odrzucany zbiornik paliwa.
• Fieseler Fi 156 D-0 Storch : samolot ratowniczy, wersja próbna.
• Fieseler Fi 156 D-1 Storch : samolot ratowniczy. Produkcja od 1944. Samoloty te miały duże drzwi, otwierane do góry, na prawym boku kadłuba i wydłużenie oszklenia kabiny. Wyposażenie było zmienne, zależne od obszaru działania.
• Fieseler Fi 156 E-0 Storch : samolot łącznikowy (wersja nie produkowana). Produkcja 1941, wykonano 10 maszyn. Zastosowano golenie specjalnej konstrukcji. Zamontowano na nich po dwa koła z każdej strony, na które nałożony był pas gumowy (jak gąsienica czołgowa). Zmniejszono w ten sposób nacisk na podłoże. Próby były zadowalające, ale produkcji nie kontynuowano.
• Fieseler Fi 156 P Storch : samolot przeciwpartzancki. Opracowany 1942. Samolot miał okucia na ruszt podwieszany z zaczepami na 24 bomby odłamkowe (po 2 kg).

1. Gazety Wojenne. Nr 120. s.2390.
2. Samoloty Luftwaffe w II wojnie światowej. Pod redakcją Davida Donalda. Warszawa 1998.
3. Chant Chris: Samoloty II wojny światowej. Warszawa 2000. s.131.
4. Szewczyk Witold: Samoloty z którymi walczyli Polacy. Warszawa 1997.

…

Fieseler Fi 156 Storch.
[Gazety Wojenne. Nr 120. s. 2390:]
FIESELER Fi-156 "Storch". Najbardziej znana i powszechnie używana podczas II wojny światowej konstrukcja niemieckiej firmy Fieseler, "Storch" (bocian) wykonał swój pierwszy lot w 1936. Jedną z jego wielkich zalet była możliwość lądowania i startu z krótkich pasów, co uczyniło go samolotem przydatnym w warunkach np. tropikalnych. Francuzi użyli "bocianów" do utrzymywania łączności pomiędzy działami rozproszonymi w indochińskiej dżungli.
Typ - dwumiejscowy samolot rozpoznawczo-łącznikowy, wymiary - długość 9,90 m, rozpiętość skrzydeł 14,25 m, wysokość 3,05 m, napęd - silnik Argus As 10C-3 o mocy 240 KM, szybkość maksymalna 175 km/godz., masa na pusto 930 kg, masa maksymalna startowa 1 325 kg, pułap 4 600 m, zasięg 385 km, uzbrojenie - karabin maszynowy kal. 7,92 mm.

Fieseler Fi 156C Storch.
[Samoloty Luftwaffe w II wojnie światowej. Pod redakcją Davida Donalda. Warszawa 1998:]
Fieseler Fi 156C.
Dane techniczno-taktyczne: typ - samolot STOL - łącznikowy, obserwacyjny i ratownictwa, silnik - ośmiocylindrowy w układzie odwróconego V, chłodzony powietrzem Argus As 10C-3 o mocy 179 kW (240 KM), osiągi - prędkość maksymalna 175 km/h; prędkość podróżna 130 km/h, zasięg (standardowe zbiorniki skrzydłowe) 467 km, masa własna 930 kg, masa startowa 1325 kg, wymiary - rozpiętość 14,25 m, długość 9,9 m, wysokość 3,0 m, powierzchnia nośna 26,0 m², uzbrojenie - możliwość zamontowania kaemu MG 15 kal. 7,92 mm z 4 zapasowymi magazynkami po 75 nabojów.

Fieseler Fi 156C-2 Storch.
[Chant Chris: Samoloty II wojny światowej. Warszawa 2000. s.131:]
Fieseler Fi 156 Storch. Kraj produkcji - Niemcy, typ - (Fi 156C-2) trzymiejscowy samolot współdziałania z wojskami lądowymi, rozpoznania pola walki i sanitarny, napęd - 8-cylindrowy odwrócony silnik widlasty Argus As 10C-3 o mocy 179 kW (240 KM), osiągi - prędkość maksymalna 175 km/h, czas wznoszenia na wysokość 1000 m - 3 min 24 s, pułap praktyczny 5200 m, zasięg 1015 km, masa własna 940 kg, maksymalna masa startowa 1320 kg, wymiary - rozpiętość skrzydeł 14,25 m, długość 9,90 m, wysokość 3,05 m, uzbrojenie - ruchomy karabin maszynowy 7,9 mm w tylnej części kabiny.

[...:]
Przeznaczony do zadań rozpoznawczych. Konstrukcja Kadłub spawany z rur stalowych, pokryty płótnem. Kabina bogato oszklona, wystająca na boki poza obrys kadłuba (widoczność w dół). Skrzydła drewniane, dwudźwigarowe, kryte płótnem. Stały slot na całej rozpiętości. Lotki i klapy szczelinowe. Lotki wychylały się symetrycznie w dół, podczas wychylania klap. Usterzenie drewniane kryte sklejką. Podwozie zastrzałowe, z amortyzatorami o dużym skoku, pozwalające na lądowanie z przepadaniem. Załoga 3 osoby. Rozpiętość 14,25 m, długość 9,90 m, wysokość 3,05 m, powierzchnia nośna 26,0 m². Masa własna 930 kg, masa maksymalna 1325 kg. Prędkość maksymalna 175 km/h na wysokości 0 m, prędkość przelotowa 128 km/h, prędkość lądowania 51 km/h, prędkość wznoszenia 4,6 m/s, czas wznoszenia 4 min na wysokość 1000 m. Pułap 4600 m, zasięg 385 km. Uzbrojony w MG 15 i wyposażony w aparat fotograficzny w tylnej części kabiny.