| typ, wersja | - |
| kaliber | - |
| nabój | - |
| długość broni | - |
| długość lufy | - |
| masa | - |
| prędkość pocisku | - |
| szybkostrzelność | - |
| donośność | - |
| ogień skuteczny | - |
| zasilanie | - |
| liczba naboi | - |
| inne | brak |
Ciężki karabin maszynowy.
…
7,92 mm wz.1908 Maxim : ciężki karabin maszynowy.
7,92 mm wz.1908 Maxim.
[Jurga Tadeusz: Obrona Polski 1939. Warszawa 1990. s. 66:]
Broń konstrukcji niemieckiej, odmiana modelu Maxima z 1900 roku. W niektórych jednostkach Wojska Polskiego broń ta przetrwała do wybuchu
II wojny światowej.
Cekaem wz.08 używany był tez jako uzbrojenie drezyn pancernych Tatra
oraz wagonów artyleryjskich i szturmowych pociągów pancernych.
Dane taktyczno-techniczne:
kaliber 7,92 mm, chłodzenie cieczą, ciężar 23 kg, długość 1200 mm,
szybkostrzelność teoretyczna 480-500 strz/min, ciężar pocisku 14,7 g,
prędkość początkowa pocisku 645 m/s, ładowanie z taśm parcianych o pojemności 250 naboi.
[Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975:]
Maxim wz. 1908.
Kaliber 7,92 mm, ciężar broni 20,0 kg, ciężar podstawy 30,0 kg,
długość broni 1160 mm,
sposób zasilania taśma parciana, liczba naboi w taśmie 250,
szybkostrzelność 500 strz/min,
uwagi o działaniu broni: krótki odrzut lufy.
"Jurga Tadeusz: Obrona Polski 1939. Warszawa 1990.",
"Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975.",